Forum Debian Users Gang

Opowieść o nieodwzajemnionej miłości do alternatywy Windowsa. Pisana tak dla początkujących, aby wiedzieli czego się spodziewać, jak i dla doświadczonych, aby wzięli pod uwagę, że nie wszystko jest zrozumiałe dla newbie.

Moja przygoda z Linuxem rozpoczęła się 5-6 lat temu. Panował wtedy Win98, z którym jak wiadomo nie można było żyć bez reinstalacji co miesiąc. Z dwoma kolegami postanowiliśmy zmienić nasze życie ;) , rozejrzeliśmy się w sieci i mało brakowało aby zetknąć się z Debianem.
To co mnie przekonywało do duża dostępność oprogramowania, ale kolegów przekonywała łatwość  instalacji Mandrake'a. Ok, zamówiliśmy 3 płyty i do dzieła! Zdziwienie pierwsze: u każdego z nas instalacja przebiegała trochę różnie. Jeszcze gorzej: na tym samym kompie następne instalacje przebiegały różnie. Próba dostania się do jakichś ustawień przebiegała różnie, jeśli w ogóle była dostępna. Zobaczyliśmy KDE, Gnome, trochę zabawy, ale: brak dźwięku, problemy z ekranem
, niemożność zainstalowania drukarki, brak wsparcia dla modemów (teraz wiem, że to był winmodem).
Bez żadnej pomocy kogoś znającego Linuxa, z utrudnionym dostępem do internetu pomysł upadł po miesiącu. Pomyślałem sobie, cóż to taki system dla magików-informatyków z zacięciem hakerskim. Trzeba się douczyć; trochę bawiłem się mikrokontrolerami, HTML, PHP. W tym roku
mając nadzieję wreszcie na podłączenie do netu inne niż modem zainteresowałem się znowu.
Mandrake: słodki i znowu coś nie tak; Fedora: niby lepszy, ale teksty o problemach z RPM'ami. Decyzję podjąłem szybko: z daleka od wszelkich RPM'owych systemów.
Co zostaje: Slackware i Debian. Miałem dużo czasu i codziennie chodziłem do Empiku i czytałem co wlezie o nich. Doszedłem do wniosku, że pierwszy jest zbyt trudny dla mnie, drugi niewiele łatwiejszy ale może się uda. Znalazłem całą gazetę z płytą DVD, opisami instalacji i ... do dzieła! W
międzyczasie zaopatrzyłem się w modem ze wsparciem Linuxa i znalazłem www.dug.net.pl Instalacja bezproblemowa, poszła szybko. Schody zaczęły się dopiero później. Specjalnie kupiony modem miał stery tylko na jądro
2.2 i w dodatku jako *.rpm. Z internetu nici.
Chciałem Debiana zostawić, ale nie wiedziałem jak zrobić aby automatycznie startował Windows, potrzebny mojej 5-letniej córce. Doczytałem, że można zrobić fixmbr. Zrobiłem wiedząc, że mogą być problemy. Nie było. Instalacja druga, trzecia i spokojny o pewne działanie tego polecenia nie zrobiłem kopii moich plików w Windzie. No i d..a. :(( Wszystko w kosmos. Wkurzyłem się, odłożyłem go na pół roku.
Coś mnie jednak do niego ciągnęło. Mam taką nudną pracę, że prawie cały dzień spędzam w necie. Zryłem wszystkie liczące się strony i fora o Debianie.
Skusiłem się na Kanotixa (klon Knopixa/Debiana). Fajny, dzwięk działa, ekran działa, tylko ciągłe zwisy. Taki Win98 do kwadratu, nawet jak jest zainstalowany na dysku.
W sobotę zasiadłem z plikiem wydruków ze stron i for z mocnym postanowieniem, że nie pójdę spać jak nie pogodzę razem Windy i Debiana. Nigdy więcej takich przyrzeczeń! Około 10-tej przed południem zasiadłem. Kanotix, Qtparted, zrobiłem partycje. Debian na tackę i ognia.
Przypomniałem sobie, że potrafi sam partycjonować. Nie zależało mi na Windzie, więc zrobiłem tak jak chciałem: 20 GB NTFS na Windę, 130 GB FAT32 na dokumenty, 5 GB ext3 na Sarga i 5 GB ext3 na etcha w przyszłości. Poszło, wybrałem do zainstalowania środowisko graficzne, byłem przekonany, że wybrałem tylko KDE i wielkie zdziwienie gdy zalogowałem się na Gnome. Jeszcze raz, tym razem z palca apt-get install... Ok to co chciałem.
Teraz Windows. Poszło jak zwykle bez problemów, około 40 minut. Czy ktoś z Was czytał te brednie podczas instalacji? Szczególnie te o bezpieczeństwie. To im musi pisać jakaś firma zewnętrzna, przecież programista nie może tak kłamać wiedząc jaki to gniot. Nawet nie zauważyłem, że instalator rozpoznał dysk 130 GB i wykasował wszystkie informacje. Jeszcze raz Sarge, Grub posadzony w MBR. Winda nie startuje! Niebieski ekran z pięknym kodem błędu:0x000007b. Może mu
Grub nie pasuje? Jeszcze jedna instalacja: najpierw Windows wszystko wymazuje a potem Debianem tworzę partycje. Pomyślałem, że jak zrobię taki format plików który Windows nie rozpoznaje, to przyjmie tylko przygotowaną dla niego partycję. Nic z tego, ext3, reiserfs, a nawet
tylko swap na 140 GB, a ten durny instalator nic tylko widzi tylko 130 GB z groszami.
Różne kombinacje przetrenowałem. Może nie odpowiadają mu partycje podstawowe? Dobra jedna podstawowa, reszta logiczne. Nic z tego. Może zainstalować Windę i posadzić Grub w MBR? Nie działa. Pamiętajcie, że ciągle reistalacja dwóch systemów. Dobra nie pasuje mu Grub w MBR no to go na /. Jest!!! Poszedł!!!
Dobra, to teraz dysk podzieliłem tak jak chciałem, restart i NIEBIESKI EKRAN! Flagi aktywności (rozruchu) ustawione dobrze. Po 10-12 instalacji (x2 oczywiście) zrezygnowałem. Poszedłem spać.
Rano znowu ruszyłem do pracy. Pomyślałem, że skoro poszedł raz, to i drugi musi. Windows na 140 GB, Debian na 20 GB. Grub do MBR. Poszło! Teraz trzeba wyszarpać Windzie 130 GB; defragmentacja x3, Qtparted i
d..a. Pozwala zabrać mu tylko 60 GB. Defragmentator Windowsa ma złą reputację, więc sięgnąłem po płyty z Chip. Na pięciu płytach znalazłem tylko jeden defragmentator. Zainstalowałem, restart (tak w razie czego), uruchomiłem i TRAGEDIA. Wyobraźcie sobie, że na świeżo zainstalowanym Windowsie na 140 GB partycji analizę wykonywał 3 godziny.
Tak, nie mylicie się: 3 GODZINY.
Z braku laku dobry kit; 3h na analizę, 3h na defragmentację.
Pół dnia na defragmentację. Znów Qtparted i nie można zmniejszyć poniżej 60 GB. Zrobiłem, licząc, że potem jeszcze uszczknę. Windows, znów ten cudowny partycjoner.Pomny jego szybkości zapodałem od razu defragmentację. Cóż za postęp, robił to tylko 2 godziny. Żadnych efektów, nadal nie można zejść poniżej 60 GB. Z mieszanymi uczuciami podam nazwę tegocuda narzędziowego. Wiedząc, że będzie miał jeszcze jeden link w Googlach nie mogę się powstrzymać od ostrzeżenia innych. To się zwie "Systerac XP Tools 3".
Mam wreszcie dwa systemy. Dwa dni zabawy, prolemów, nudnych instalacji, porażek i wreszcie jest. Ciężkie jest życie bez internetu, porad Googla i DUG'a. W Debianie nie mam dźwięku, polskich czcionek ale mam działający system.
Teraz kilka ciekawostek.
Na pytanie żony co robię odpowiedziałem, że instaluję nowy system bez wirusów. Tak? To po  co jest Windows? - odparła.
Podczas jednej z instalacji cofnąłem się kilka kroków i wyskoczyło okno z możliwością wyboru jąder. Wybrałem 2.6.12-686, ale przy następnych instalacjach już nie wyskakiwało.

W Grubie ustawiałem automatyczny start Windowsa. Zgodnie z poradą na forum: pozycja systemu na ekranie startowym minus 1. Odpalam kompa, patrzę a tam jest podświetlony tekst "Other operating systems:"; nie Debian powyżej czy Windows poniżej. Odliczył do pięciu sekund i żadnej reakcji. Dodałem jedno oczko i działa.

Kiedy odpalam Debiana na ekranie logowania jedynym użytkownikiem jest darek, nie ma root'a

TP obiecuje, że podłączy Neostradę do końca listopada. Teraz każdy pierdołek jak kde-i18n-pl muszę przynosić z pracy i tam też czytam forum Dug'a.