Forum Debian Users Gang

[quote=Minio]Poza tym ostatnio widziałem dyskusję developerów Debiana (nie mogę znaleźć linka)[/quote]
Służę: http://lists.debian.org/debian-gtk-gnome/2011/03/msg00022.html

A ile to waży? W dysku? Bo RAM widzę: circa 300MB.

Kiedy toto zawita do Sida?

Jak ostatnio testowałem gnome-shell i muttera, to całe to cudo miało może aż 30% możliwości Compiza, przy podobnym apetycie na akcelerację grafiki.

Dlatego na razie mi się specjalnie nie spieszy. ;)

Poza tym ciekaw jestem, jak będzie z kompatybilnością softu napisanego na Gtk2, żeby nie było takiego cyrku, jak KDE3 i 4,czy np Gtk1 i 2.

Ale czy to wyżej na screenach nie jest przypadkiem gnome shell, na jakilinux wygląda normalnie, jak stare

Ten fallback jest dla sytuacji, kiedy akceleracja grafiki nie wyrabia się z Gshell.

Nie wiem jak wam, ale wcale mi się nie podoba, że gnome na chama próbują minimalizować.. tylko czemu wywalając użyteczne funkcję ?

Fallback można "wymusić" w ustawieniach:
http://www.dedoimedo.com/computers/gnome-3-fallback.html

U mnie na dosyć nowym komputerze z GF430, Gnome3 (live fedory) nie uruchomiło mi się z gnome-shell, tylko z fallback. Na starym (radeon 9200) natomiast czcionki są nieczytelne, ale tylko te w gnome-shell, w oknach już jest normalnie. Pamiętam, że gdy uruchamiałem wersje beta nie było takich problemów, tylko ona bazowała chyba na opensuse.

Ostatnio edytowany przez panjandrum (2011-04-07 12:57:57)

[quote=ArnVaker]PS U mnie livecd startowało od razu do pulpitu, nie wiem jak można oskubać wcześniej kernel. :)[/quote]
Hm, ja wgrywam Live na pendrive (szkoda płyt ;) ), uruchamiam ponownie komputer, każę zbootować system z USB  i po chwili pojawia mi się bootmanager (wydaje mi się, że to [url=http://en.opensuse.org/SDB:Gfxboot]gfxboot[/url]). Tam można wybrać [i]failsafe mode[/i], zmienić kernel (F4) albo wpisać argumenty dla kernela przed uruchomieniem (np. [i]acpi=off[/i] ;) ).

Są już dostępne [url=http://download.opensuse.org/repositories/GNOME:/Medias/images/iso/]obrazy Live openSUSE[/url]. Są o tyle lepsze od Fedory, że mają opublikowane sumy SHA256 (można sprawdzić poprawność pliku) oraz są udostępnione architektury i686 oraz x86_64.

Ja przed chwilą pobrałem swoje obrazy z GNOME 3, jak wrócę do domu to potestuję :) .

Nawiasem mówiąc, równolegle z GNOME 3 ukazało się KDE 4.6.2, ale chyba nie zdobyło zbyt dużo medialnego szumu ;) (zwłaszcza że to wersja z poprawkami, więc niczym specjalnym nie różni się od KDE 4.6.1).

Może bym se po testował to GShell na debku, pytanie tylko czy nie rozwali mi to ustawień paneli?
http://dl.dropbox.com/u/4118086/zrzut_ekranu-synaptic.png
No niczym się nie różni od trójki :]
[quote=kolega trzy posty wyżej]już w zależnościach jest PA.[/quote]
lipa trochę

Rzuciłem okiem na zależności i mi się odechciało :|

Ostatnio edytowany przez raven18 (2011-04-07 16:29:11)

[b]ArnVaker[/b]: bo menu bootloadera jest tylko na openSUSE ;) . Wcześniej tylko raz sprawdzałem wersję z Fedory i wydawało mi się, że tam też jakieś menu jest — okazuje się jednak, że nie ma (no chyba że było na wersji z 31 marca a nie ma na wersji z 6 kwietnia, ale nie chce mi się sprawdzać, zwłaszcza że to mało prawdopodobne).

W ogóle wersja openSUSE jest IMO lepsza — ma więcej oprogramowania i nie wywala się przy co drugim kliknięciu, tak jak czyni to Fedora (znaczy konkretne aplikacje się wywalają, nie cały system).

Potestowałem wersję ostateczną i muszę przyznać, że przede wszystkim niewiele różni się od buildów sprzed tygodnia (co pewnie nikogo nie dziwi, bo ile zmian można wprowadzić w ciągu tygodnia?). Wizualnie gnome-shell na mnie sprawia bardzo pozytywne wrażenie — całość jest ładna, prosta i elegancka. Animacje są nienachalne i pomagają zorientować się w tym, co dzieje się na pulpicie. Od tej strony zdecydowany plus.

Drugi zdecydowany plus za to, że odważyli się wyjść poza [i]status quo[/i] utrzymywany przez praktycznie wszystkie środowiska graficzne od blisko 20 lat. Chociaż pulpity różnych systemów i środowisk graficznych wyglądają zdecydowanie różnie, dzielą jakąś wspólną ideę tego, jak powinny wyglądać i się zachowywać (np. wielu przeciętnych użytkowników komputera [url=http://www.youtube.com/watch?v=CPIgEFIv5MI]nie potrafi odróżnić KDE 4 od Windowsa 7[/url], co najlepiej świadczy o ich podobieństwach). Tymczasem GNOME 3 (gnome-shell) próbuje to przedefiniować, co jest krokiem zdecydowanie pozytywnym (inne pytanie, czy w dobrym kierunku).

Wreszcie świetnym pomysłem jest daleko idąca integracja różnych elementów środowiska. Np. w jednym menu można wybrać swój status na komunikatorze oraz wyłączyć komputer (BTW: aby wyłączyć komputer, trzeba otworzyć menu użytkownika i przytrzymać klawisz Alt — pojawi się odpowiednia opcja w miejscu wstrzymywania; myślę że wiele osób ma z tym problem, bo nie czyta [url=http://live.gnome.org/GnomeShell/CheatSheet]dokumentacji[/url]). Jeżeli ktoś pisze do nas wiadomość, można mu odpisać bezpośrednio z okienka o niej informującego, które na dodatek grzecznie czeka, aż się nim zainteresujemy. Osobiście nie miałem możliwości tego sprawdzić w praktyce, ale ładnie widać to na filmikach na youtube.
Z drugiej jednak strony, tak silna integracja elementów środowiska powoduje, że jesteśmy ograniczeni do tego, co twórcy GNOME uważają za dobre dla nas. Inny komunikator (przynajmniej do czasu napisania odpowiedniej wtyczki, o ile je obsługuje) nie będzie zachowywał się tak fajnie jak Empathy, a Empathy nie wszystkim musi się podobać.

Wad gnome-shell jest więcej, różnej wagi. Najwięcej jest drobnych pierdółek, które prawdopodobnie zostaną poprawione w ciągu najbliższych dwóch wydań. Np. jeżeli się najedzie kursorem myszy na wskaźnik dźwięku na górnym panelu i poruszy rolka, to głośność faktycznie się zmienia, ale użytkownik ma bardzo ograniczoną informację o tym, w jakim zakresie.

Trochę cięższy kaliber to okienko uruchamiania poleceń (to pod alt+f2), które co prawda obsługuje historię (+) oraz dopełnianie tabulatorem (przynajmniej na Fedorze, bo na openSUSE coś nie chciało to dzialać), ale to dopełnianie tabulatorem jest zrobione beznadziejnie — okienko dopełnia polecenie do miejsca, gdzie nie ma żadnych wątpliwości (np. wicd-gtk i wicd-cli do wicd-), ale potem stoi i czeka na kolejny znak od użytkownika. A jeżeli użytkownik zapomniał nazwy polecenia, to jest w ciemnej dupie, bo nie może liczyć na żadną podpowiedź.

Inną poważną wadą jest kiepsko zrobiona obsługa środowiska przez klawiaturę. Obsługa przy pomocy myszy jest cycuś-glancuś i można zrobić praktyczni wszystko, co się chce. Klawiatura w tym przypadku jest bardziej ograniczona. Np. cała obsługa dasha (tego po wciśnięciu klawisza Windows) jest z poziomu klawiatury praktycznie niemożliwa. Niby można się przełączać między konkretnymi obszarami skrótem ctrl+alt+tab (co wymaga paraliżu lewej ręki i jest chyba niemożliwe do wykonania bezwzrokowo), ale np. przełączenie się na obszar okien zupełnie nic nie daje. Po wejściu do dasha oknami nie da się zarządzać, ponieważ skrót alt+tab zupełnie nie działa. Można jednak zmieniać wirtualne pulpity. Których, notabene, nie sposób ułożyć w koło (znaczy żeby po ostatnim był pierwszy), a przynajmniej ja takiego sposobu ani w konfiguracji ani w dconfie nie znalazłem.

Właśnie — część rzeczy (np. focus podążający za kursorem myszy, alt+PPM do zmiany rozmiaru okna) mozna ustawić tylko z poziomu pewnego typu rejestru GNOME. Można to zrobić programem dconf (który na Fedorze wywala się zaraz po uruchomieniu) albo gconf-editor (którego na Fedorze w ogóle nie ma). Akurat tego nie uważam za błąd, ponieważ zupełnie nie przeszkadza mi polityka ukrywania części opcji. Użytkownik który ich naprawdę potrzebuje, sobie znajdzie i zrobi.

Niestety, nie wszystko da się i przy pomocy dconfa zrobić. Np. nie widziałem nigdzie opcji dodawania skrótów klawiszowych do [b]własnych[/b] poleceń. Mozna podpiąć skrót pod terminal, program pocztowy, kalendarz, wyszukiwanie plików i coś tam jeszcze, ale jeżeli ktoś potrzebuje jeszcze jakiegoś polecenia, to niestety.

Generalnie, z mojego punktu widzenia, GNOME 3 wygląda obiecująco, ale jeszcze nie jest gotowy do wygodnego codziennego użytkowania przez bardziej zaawansowanych użytkowników. Zmiana paradygmatu i idąca za nią konieczność zmiany przyzwyczajeń to jedno, ale czuję, że nie na wszystkie zmiany proponowane przez gnome-shell jestem gotów się zgodzić.
Wydaje mi się, że sprawa GNOME 3 wygląda podobnie do KDE 4 te 3 lata temu — pierwsza stabilna wersja to bardziej taki [i]development snapshot[/i] niż środowisko które naprawdę nadaje się do użycia. KDE 4 dojrzało gdzieś w okolicach trzeciej odsłony (chociaż wciąż wiele osób uważa że KDE 3.5 było ostatnim KDE zdatnym do użycia) — ciekawe ile czasu będzie potrzebowało GNOME 3.

Tymczasem za 3 tygodnie (28 kwietnia) premiera Ubuntu 11.04, w którym domyślnym środowiskiem będzie Compiz z wtyczką Unity. Przy całej mojej antypatii do Ubuntu, trzymam kciuki za powodzenie projektu :) .