Forum Debian Users Gang

@Yossarian

W Abbeville mogli, owszem, bo to miasteczko znajdowało się w zasięgu lotnisk brytyjskich.
Natomiast Stalin odmówił ochrony myśliwców samolotom, które miałyby dokonywać zrzutów nad Warszawą, odmówił im prawa lądowania na terenach kontrolowanych przez Rosjan, i w ten sposób zablokował pomoc dla Powstania.

Natomiast kiedy  Ruscy zajęli lewy brzeg Wisły, to teren walk powstańczych mieli w zasięgu lotnictwa i artylerii, gdyby chcieli, to mogli pomóc.

Poza tym być może niektórym nie mieści się w głowie fakt, że Powstanie Warszawskie nie było wydarzeniem decydującym dla losów wojny, i zwycięstwa czy klęski Niemiec., z którymi walczyli Alianci.

Największymi beneficjentami Powstania są Niemcy, ponieważ, półroczny postój Armii Czerwonej spowodował, że granica między NRD a RFN była na Łabie, choć mogła być na Renie, lub Mozie.
Oczywiście nie winię o to Powstańców, bo dowództwo AK nie mogło przewidzieć takiego czy innego biegu wydarzeń.
Jednak sam nie zaczynałbym walki  w mieście, pełnym bezbronnych cywilów, wiedząc lub przewidując, ze przeciwnik użyje bombowców i ciężkiej artylerii.
W tym kontekście nie będę udawał, że rozumiem decyzję dowództwa AK,
bo jej po prostu nie rozumiem.

W dodatku, w porównaniu z jakąkolwiek dziurą we Francji, jesteśmy po prostu po drugiej stronie Niemiec.
Przy zasięgu samolotów bojowych, jakie latały w 1944 to te kilka tys km różnicy, to dość istotny szczegół.
Zwłaszcza, że Alianci nie mieli wtedy  myśliwca, który mógłby ochraniać ciężkie samoloty w okolicach Warszawy, a tankowanie w powietrzu opracowano jakieś 30 lat później.
Dla bombowców to też była praktycznie  granica zasięgu, a gościnność Luftwaffe i ich [url=http://pl.wikipedia.org/wiki/Me-109]ME-109[/url] była powszechnie znana.

Pozdrawiam
;-)

Ostatnio edytowany przez Jacekalex (2012-08-03 15:30:58)

[quote=ilin]Nie zrozumcie mnie żle

Wydaje mi się ,że ówcześni politycy mieli jakąś manię ustawiać wszystko [i]Na pokaz[/i]
Dziś chyba też :)

W 1939r plan wojny z Niemcami wołał o pomstę do nieba z punktu widzenia strategicznego.Ale był w myśl rządzących poprawny politycznie.
Niech sojusznicy widzą jak nadstawiamy karku.

Podobnie mogło być z PW  choć ono wybuchło spątanicznie i tu politycy w Londynie nie do konca wiedzieli co się stalo.[/quote]
Polacy od dawna mają [i]przeciętnych[/i] przywódców. Sama Kampania Wrześniowa to doskonały przykład.
Do dziś niestety.

Powstanie chyba było trochę bardziej spontaniczne. Odezwała się nasza romantyczna dusza i uwierzyliśmy że sami się wyzwolimy. Wg Powstańców taki był cel PW.

@Jacekalex:
Przez całą wojnę nas wystawiali. Nie było nawet zdecydowanego wsparcia politycznego. Potem też oddali Stalinowi kwestie polskich granic i dalsze losy polskich patriotów.
A tych będących na emigracji traktowali jak śmieci.

O tej granicy do której dojdą wojska sowieckie właśnie pisałem. To nawet nie znaczy że zyskali Niemcy. Zyskał też Zachód bo wtedy ZSRR byłby o wiele potężniejszy. I to nie jakieś gdybanie tylko wynik postoju Sowietów pod Warszawą. I pewnie było by więcej [i]Zjednoczonych Republik Radzieckich[/i].

[quote=Jacekalex]A na jakiej podstawie oczekujesz, że Brytole czy Amerykanie mają przedkładać Polski interes narodowy, nad swój własny.[/quote]
Nie, tak tylko sobie pomyślałem, że może umów się dotrzymuje…

Może Polacy nauczą się kiedyś liczyć tylko na siebie.

A Francuzi niedługa znikną, Brytolom też to grozi.

Ostatnio edytowany przez yossarian (2012-08-03 16:12:51)

[quote=yossarian][quote=Jacekalex]A na jakiej podstawie oczekujesz, że Brytole czy Amerykanie mają przedkładać Polski interes narodowy, nad swój własny.[/quote]
Nie, tak tylko sobie pomyślałem, że może umów się dotrzymuje…

Może Polacy nauczą się kiedyś liczyć tylko na siebie.

A Francuzi niedługa znikną, Brytolom też to grozi.[/quote]
Kryzys demograficzny jest wspólnym problemem całej Europy, niedawno czytałem, że za kilkadziesiąt lat Niemcy będą miały 60 mln własnych obywateli, + 10 mln emigrantów (oficjalne plany i wyliczenia).

Także wygląda na to, ze faktyczne rozmontowanie niemieckiej "maszyny do zabijania" Niemcom wychodzi najlepiej. ;)

Podobna sytuacja jest praktycznie we wszystkich krajach Unii, i w Rosji.
Także przyszłość zapowiada się ciekawie...

@Ilin
Wyszkolony komandos też potrafi posługiwać się bronią zdobytą, jak poczytasz o historii walk w Afryce, to sam się zdziwisz jakiej broni używali Rommel i Montgomery w czasie walk w Libii.
Chociaż faktem jest, że 1000 komandosów, to raczej rozpoznanie, niż realna siła, która mogła by jakoś zmienić bieg powstania.
Moim zdaniem, pomogła by o tyle, że Stalin by tak nie czekał, i puściłby Polaków z II Armii, żeby "pilnowali interesu", dając im wsparcie lotnictwa i artylerii, a to już Szkopy by poczuły solidniej.

Pozdrawiam
;-)

Ostatnio edytowany przez Jacekalex (2012-08-03 16:35:53)

Jak chcesz dyskutować o walkach w mieście, to polecam pierwszą wojnę czeczeńską i Grozny.
Z resztą Powstańcy też polegali w znacznym stopniu na broni zdobytej na Niemcach, zwłaszcza pod koniec Powstania.

Poza tym lądowanie jakiegokolwiek spadochroniarza w Wawie byłby dosć solidnym gestem politycznym, a ja wierzę w "socjalistyczne współzawodnictwo pracy"... ;)

Ostatnio edytowany przez Jacekalex (2012-08-03 17:23:25)

[quote="Minio"]Więc dlaczego nazywasz tych ludzi „bohaterami” — czyli rzeczownikiem o wyjątkowo silnym zabarwieniu wartościującym pozytywnie?[/quote]
Jak inaczej nazwać ludzi ,którzy oddali życie za ojczyznę ?

Mówimy o szarych żołnierzach nie o tych na górze.

[quote=Jacekalex]Poza tym lądowanie jakiegokolwiek spadochroniarza w Wawie byłby dosć solidnym gestem politycznym, a ja wierzę w "socjalistyczne współzawodnictwo pracy"... ;)[/quote]
Raczej kolejną ofiarą.


Nasuwa się też pytanie.
Dlaczego Warszawa została zdobyta dopiero pięć miesięcy później ?

[quote=ilin]Jak inaczej nazwać ludzi ,którzy oddali życie za ojczyznę ?[/quote]
Jeżeli szukamy określenia neutralnego aksjologicznie, to np. „ludźmi, którzy polegli w trakcie takiego-a-takiego wydarzenia” (można „ludzi” zastąpić określeniem nawiązującym do przynależności narodowej, jeżeli chodzi nam o ofiary tylko po jednej stronie barykady — chociaż wtedy niechcący możemy wykluczyć walczących w tej samej sprawie przedstawicieli innych nacji). Jeżeli poszukujemy czegoś krótszego, to w tym konkretnym przypadku można użyć rzeczownika „powstańcy”.