Forum Debian Users Gang

Można używać także (szybszego?) dasha zamiast basha czy zsh. Ja tego nie robię bo po co, wole zsh ;)[/quote]
Naturalnie że szybszego. Nie posiada zbędnego bloatu, bashizmów, itd itp, porównaj choćby wielkość binarki.

Wykonuje skrypty shellowe po prostu szybciej od basha czy zsh. bash lub zsh mogą pozostać twoją powłoką logowania (wpis w /etc/passwd), ale /bin/sh niech będzie symlinkiem do /bin/dash — to po prostu pod niemal każdym względem lepsze rozwiązanie (i w wielu dystrybucjach domyślne).

Używanie gdm/kdm i innych[/quote]
TO akurat ma jedną, ogromną zaletę, a nawet dwie, zwłaszcza jeśli uruchamiasz podczas startu kilka niekoniecznie niezbędnych usług (u mnie nfs, lighttpd, mysql, itp). Otóż, wystarczy umieścić ?DM *przed* tamtymi usługami, a otrzymasz ekran logowania ?DM *zanim* system skończy się ładować :) w czasie gdy init startuje jeszcze nfs, httpd, i chujwiecojeszcze, ty możesz już wpisywać swoje hasło. No i masz o jedno "startx" mniej do wpisywania.

Druga zaleta to łatwe i szybkie przełączanie użytkowników i wyłączanie kompa z menu w KDE, Gnome czy Xfce. W przypadku kdm można nawet poprosić o nowe okno logowania poleceniem dcop (aczkolwiek nie pamiętam jak ono szło, chyba coś w stylu "dcop kdm reserve", kto wie do czego dcop służy z pewnością będzie w stanie znaleźć komendę).

==

I jeszcze moje 0.03$:

Podczas użytkowania systemu normalne jest, że co jakiś czas instalujemy, testujemy i wywalamy różne programy. Wiele z nich ma swoje skrypty startowe w "/etc/init.d/". Niestety, dpkg i apt są tak pomyślane, aby nie usuwać tych skryptów :) tym oto sposobem:

Kod:

$ ls /etc/init.d/ |wc -l
95

Z czego większość to śmieci:

Kod:

$ file /etc/init.d/samba 
/etc/init.d/samba: POSIX shell script text executable
$ dpkg -s samba | grep install
Status: deinstall ok config-files

Byłem w trakcie pisania skryptu, który użyje "apt-find file" aby dowiedzieć się, które z tych plików należą do jakiej paczki, oraz "dpkg --get-selections" aby sprawdzić, czy paczka jest zainstalowana, a następnie odśmieci ten katalog i usunie martwe symlinki w "/etc/rc?.d/". Niestety wysiadł prąd, a potem straciłem wenę :P jak będzie gotowy, wrzucę.

Po takiej akcji warto przyjrzeć się zawartości "/etc/rc2.d/" (jeśli domyślny runlevel to 2), i tam pozmieniać kolejność symlinków w taki sposób, aby gdm/kdm (ORAZ ich zależności) startowały jak najwcześniej.

==

Kolejna rzecz to fsck. W /etc/fstab znajdują się na końcu każdego wpisu dwa tajemnicze numerki. Ostatni z nich oznacza, w jakiej kolejności będzie wykonywany fsck dla tego wolumenu podczas startu systemu. Prawdopodobnie ustawienie tego na zero dla rzadko używanych partycji (np. u mnie /mnt/szparagi) won't kill kittens (u mnie działa(TM)).

==

Jeśli potrzebujesz systemu REALLYFASTJUSTNOWIMMEDIATELY, a potrzebujesz jedynie np. rzucić okiem na jeden plik lub zapisać krótką notkę, możesz stworzyć sobie wpis w /boot/grub/menu.lst zawierający w linii poleceń kernela "init=/bin/sh" (czy inna powłoka). Około 5 sekund po jego wybraniu będziesz w powłoce roota (bez sieci, podmontowanych dysków, itp). Dajesz "mount -a", "su - $USER", robisz co trzeba, robisz "umount -a" i "poweroff". Ewentualnie będąc w owej "macierzystej" konsoli roota możesz dać "exec /sbin/init" aby uruchomić normalnie resztę systemu.

==

Logowanie przez USB.

Tak, bardzo miła opcja :) praktycznie wszystkie dystrybucje Linuksa (poza Slackware), a nawet chyba FreeBSD, używają PAM. Zasada działania PAM jest prosta — zamiast używać hasła do logowania się do systemu, możesz używać czegoś innego — czytnika smartcardów, linii papilarnych, albo pendrive'a. To ostatnie da się zrealizować następująco:

Kod:

$ apt-get install libpam-usb

Następnie, edytujemy plik "/etc/pam.d/common-auth", i dopisujemy przed linijką "auth required pam_unix.so nullok_secure", linijkę:

Kod:

auth    sufficient      pam_usb.so

Następnie, podłączamy pendraka do portu USB, i zapodajemy poleceniem (jako root):

Kod:

$ pamusb-conf --add-device jakaśdowolnanazwadlaurządzenia

Sprawdzamy czy nazwa producenta, model, itp zgadzają się z tym, co mamy podłączone, i dajemy "yes". Następnie zapodajemy poleceniem:

Kod:

$ pamusb-conf --add-user twojanazwaużytkownika

Potwierdzamy, że "twojanazwaużytkownika" ma od teraz prawo autentykować się za pomocą urządzenia "jakaśdowolnanazwadlaurządzenia". Wydaje mi się, że potrzebny jest restart niektórych usług (z pewnością gdm/kdm, i/lub wylogowanie się).

Jak to działa w praktyce? Gdy urządzenie jest podłączone:

Kod:

$ sudo su -
* pam_usb v0.4.2
* Authentication request for user "harry" (sudo)
* Device "USBPenis" is connected (good).
* Performing one time pad verification...
* Regenerating new pads...
* Access granted.
#

A gdy odłączę:

Kod:

$ sudo su -
* pam_usb v0.4.2
* Authentication request for user "harry" (sudo)
* Device "USBPenis" is not connected.
* Access denied.
[sudo] password for harry:

Jeżeli teraz połączymy to z GDM, i wybierzemy "standardową przeglądarkę użytkowników" w okienku (bez żadnego theme'a), logowanie do systemu odbywa się JEDNYM KLIKNIĘCIEM :)

FAQ:
Q: Czy to jest bezpieczne?
A: Tak.

Q: Dlaczego?
A: libpam-usb używa numeru seryjnego twojego pendraka oraz tz. "one-time pad" do zweryfikowania twojego urządzenia. Do podrobienia pierwszego potrzeba odrobinę specjalistycznego sprzętu, no i aby zdobyć jedno i drugie potrzeba fizycznie zdobyć pendraka i skopiować te dane. Jeśli zauważysz brak pendraka (ja swojego noszę z kluczami, więc raczej zauważę), alarm. Z kolei jeśli ktoś ci go po tej akcji podrzuci z powrotem, skopiowane dane będą bezużyteczne gdy tylko podłączysz pendraka do kompa — komputer wygeneruje nowy one-time pad (dlatego są nazywane one-time, duh), i stary pad złoczyńca może sobie w dupę wsadzić.

Q: Wolę hasło.
A: Spoko, a ja wolę szybkość i wygodę. A jeśli ktoś ma fizyczny dostęp do twojego komputera masz większe problemy.

---

[ /\/\/\ o_0 ----->>>       Ascii Art Userbar User ]

"steal and steal and steal some more and give it to all your friends and keep on stealin'"
- Reznor

Offline